У Мінску на рынку, Ў канцы агароды, Бабулька старая Садзіцца заўсёды.
Усякія зёлкі На рынак прыносіць І людцаў прахожых Купляць у ёй просіць.
Ляжаць перад бабкай, Ці вечар, ці ранак, Пучкі дзівасілу, Чабор і румянак.
Ад кожнай хваробы Ё зёлкі, карэнне; Лячыць можа імі Падвей, парушэнне.
І любчыку нават Дасць вам пад сакрэтам Ды наўча, як зводзіць Любізнічкам гэтым.
І ўсякіх, усякіх Дастанеце лекаў, Якіх толькі людзі Не зналі ад векаў.
Шмат летак бабульцы: Трасуцца ўжо рукі - Ёсць пэўна унукі, Э! Нават праўнукі.
Усяк ёй жылося На свеце на Божым - І смутна, самотна, І з хлопцам прыгожым.
І слёзы ліліся, І песні звінелі, Малойцавы грудзі Туліла ў пасцелі.
Ды ўсё ж праляцела, Як яснай маланкай; Спяць думкі і песні, Ў магіле спіць Янка.
Эй, моладасць-радасць Мінула ўдалая! А старасць-няўдаласць Ніяк не мінае.
І кепска бабульцы: Сівая, худая, Брак сіл працаваці, Дык зёлкі збірае.
Нясе іх да Мінска, На рынку садзіцца, Збывае і вуча, Як трэба лячыцца.
А можа, паможа Душы хоць адной дзе, І праца бабулькі На марна не пойдзе.
І слёзы ліліся, І песні звінелі, Малойцавы грудзі Туліла ў пасцелі.
Ды ўсё ж праляцела, Як яснай маланкай; Спяць думкі і песні, Ў магіле спіць Янка.
У Мінску на рынку, Ў канцы агароды, Бабулька старая Садзіцца заўсёды...
У Мінску на рынку, Ў канцы агароды, Бабулька старая Садзіцца заўсёды...
У Мінску на рынку, Ў канцы агароды, Бабулька старая Садзіцца заўсёды...
Страница с mp3: